poniedziałek, 27 lutego 2012

Sprzed lat.



Pamiętacie,gdy byliśmy dziećmi małymi
I pragnęliśmy stać się ludźmi dorosłymi?
Lecz dorosłość szybko w nasze życie wkroczyła
I obowiązkami wspomnienia przytłoczyła.
Napłynęła jak strumień co z źródła wypływa,
Jak kamień przygniatający jest uciążliwa.
Myślimy:wspaniale było być dziećmi sprzed lat.
Już wiemy,że to nie wspaniała bajka lecz świat.
Nie warto wpuszczać przez drzwi życia żale, smutki
Nasz żywot  jest na to za piękny,jak za krótki.


            

1 komentarz:

  1. Fajnie piszesz ;)
    Jak byłam w Twoim wieku też pisałam podobne wiersze, obowiązkowo z rymami ;D
    później zrobiłam sobie dłuższą przerwęi teraz piszę już w całkiem innym stylu ;)

    OdpowiedzUsuń