Nie pozwalała

Wejść do środka nie pozwalała,
Gdyż z uczuciami się targała.
Nie chciała powiększyć tej dziury,
I wpuścić w nią powiew ponury.
Chciała żyć sama z marzeniami
Miała dość spotkań z wspomnieniami.
Chciała zacząć wszystko od nowa
Od rozmyśleń burzała głowa.
To ją jednak nie przejmowało
Gdyż kłopotów miała nie mało.
Zszyła serce igłą boleśnie
Wiedziała,że nie jest za wcześnie.
I z chłopakiem się pożegnała
W otchłań zapomnienia wysłała.
Poznała szczęście,radość życia
A smutku nie miała do ukrycia.