Marzenia to tylko marzenia a rzeczywistość to rzeczywistość

Słońce lekko twarz jej gładzi
gdzieś w nieznaną dal prowadzi.
Oplata ją promieniami,
Zaczyna żyć marzeniami.
świat kolorów wnet nabiera,
W radość życia się ubiera.
Radość jej drugim imieniem,
Zło odchodzi z zapomnieniem.
Z ramion skrzydła wyrastają
W górę wzbić się pozwalają.
Nagle sprawę sobie zdała,
Że z myślami się targała.
Że to tylko jej marzenia,
Nie możliwe do ziszczenia.
W świecie trzeba się natrudzić,
By dobro w sobie obudzić.